ریشه بسیاری از گناهان، در فراموشی معاد و قیامت است. بر این پایه، استاد اخلاق، علامه سیدمحمدحسین حسینی تهرانی، در جلسات اخلاقی خود، همیشه لزوم توجه به معاد را یادآور می شدند. ایشان در این جلسات، بحث های قرآنی و روایی را به همراه برهان های عقلی و نكات عرفانی درباره معاد و روز رستاخیز مطرح می كردند. مجموعه 75 جلسه ایشان درباره قیامت و آخرت، در كتاب ده جلدی معادشناسی جمع شده است. علامه در این كتاب، در زمینه چگونگی مرگِ انسان ها، عالم برزخ، نحوه ارتباط ارواح با این دنیا، نَفْخ صور و مردن تمام موجودات، كیفیت زنده شدن مردگان و قیامشان در پیشگاه حق تعالی بحث می كند. شفاعت، رسیدگی به اعمال انسان ها، بهشت و دوزخ، كیفیت خلقت فرشتگان و وظایف آن ها از دیگر مطالب این كتاب است. مجموعه معادشناسی در سال 1362 به عنوان كتاب برگزیده سال انتخاب شد.[i]