یا علی مددی
با سلام خدمت دوستان انجمن داستانی رو که من انتخاب کرده ام ، ربط چندانی به ماه رمضان ندارد ولی از آنجایی که احترام یک عالم صائبی مذهب را به ماه مبارک رمضان مسلمین را نشان می دهد برایم جالب بود لذا این داستان را برای شما نقل می کنم :
عالمی صائبی مذهب که به احترام ماه رمضان روزه می گرفت
ابواسحق صابى از فضلا و نويسندگان معروف قرن چهارم هجرى است. مدتى در دربار خليفه عباسى و مدتى در دربار عزالدوله بختيار (از آل بويه) مستوفى بود.ابواسحق داراى كيش «صابى» بود كه به اصل «توحيد» ايمان دارند ولى به اصل «نبوت» معتقد نيستند. عزالدوله بختيار سعى فراوان كرد بلكه بتواند ابواسحق را راضى كند كه اسلام اختيار كند، اما ميسر نشد. ابواسحق در ماه رمضان به احترام مسلمانان روزه مىگرفت، و از قرآن كريم زياد حفظ داشت. در نامهها و نوشتههاى خويش از قرآن زياد اقتباس مىكرد. ابواسحق مردى فاضل و نويسنده و اديب و شاعر بود و با سيد شريف رضى- كه نابغه فضل و ادب بود- دوست و رفيق بودند. ابواسحق در حدود سال 384 هجرى از دنيا رفت و سيد رضى قصيدهاى عالى در مرثيه وى سرود كه مضمون سه شعر آن اين است:
آيا ديدى چه شخصيتى را روى چوبهاى تابوت حركت دادند؟ و آيا ديدى چگونه شمع محفل خاموش شد؟.
كوهى فرو ريخت كه اگر اين كوه به دريا ريخته بود دريا را به هيجان مىآورد و سطح آن را كف آلود مىساخت.
من قبل از آنكه خاك، تو را در برگيرد باور نمىكردم كه خاك مىتواند روى كوههاى عظيم را بپوشاند.
بعدها بعضى از كوته نظران سيد را مورد ملامت و شماتت قرار دادند كه كسى مثل تو كه ذريه پيغمبر است شايسته نبود كه مردى صابى مذهب را كه منكر شرايع و اديان بود مرثيه بگويد و از مردن او اظهار تأسف كند.
سيد گفت: «من به خاطر علم و فضلش او را مرثيه گفتم. درحقيقت علم و فضيلت را مرثيه گفتهام»
منبع : مجموعهآثاراستادشهيدمطهرى ج18 ص 335