بيست ويژگى شيخ شهيد از زبان نزديكان و آشنايان

1 . هميشه با وضو بود و به اين كار توصيه مى كرد .

2 . به طبيعت علاقه وافر داشت و گاه ساعتها در نقاط باصفا مى نشست و تفكر مى نمود .

3 . نماز شب را بپا مى داشت .

4 . در حين بيان مطالب علمى آنچنان بود كه از اطراف غافل مى شد .

5 . شبها قبل از خواب حدود بيست دقيقه قرآن مى خواند .

6 . نسبت به انجام فرائض فرزندان نظارت دقيق داشت .

7 . به فقرا و مستمندان كمك مى كرد به طورى كه برخى موارد آن بعد از شهادتش آشكار شد .

8 . مطالب قابل توجه را در هر فرصت مناسب و به طور منظم يادداشت مى كرد .

9 . در حاشيه كتبى كه مطالعه مى كرد عنوان يا خلاصه مطالب و يا اشكالات وارده را مى نوشت .

10 . در برخورد با انحرافات فكرى , از جو حاكم بر اجتماع واهمه اى نداشت , جو ناسالم را مى شكست و گاه با دوستان نزديك خود نيز در مى آويخت .

11 . از جوانى علاقه وافر به شهادت داشت و به افراد مى سپرد تا در اين باره برايش دعا كنند .

12 . براى پدر و مادر و نيز اساتيد خويش احترام وصف ناپذير قائل بود .

13 . صداى گريه بلند او هنگام خواندن روضه سيدالشهدا , مناجات شبانه و فوت پدر و مادر مشاهده شد .

14 . بعد از نماز مغرب و عشاء سجده هاى طولانى داشت .

15 . از شهرت و مريدپرورى گريزان بود .

16 . محاسن خود را خضاب مى نمود .

17 . از تظاهر چه در امور عبادى و چه در امور اجتماعى و سياسى به شدت پرهيز داشت .

18 . بسيار متين و پرهيبت بود و در عين حال در موارد لزوم مزاح و نكته پرداز بود .

19 . عبارت([ افوض امرى الى الله ان الله بصير بالعباد]( را در قنوت و هنگام ذكر گفتن زياد قرائت مى كرد .

20 . به دستگيريهاى خداوند ايمان داشت و در شرايطى كه دشمنانش كار را بر او سخت مى كردند صبور و اميدوار به امدادهاى الهى بود .

منبع : کتاب لمعاتی از شیخ شهید

نکات قشنگی بود