مسجد بهلول

گروهی از مردم در حال ساخت مسجد بودند، بهلول سر رسید و پرسید چه می کنید؟ گفتند:«مسجد می سازیم، گفت:« برای چه؟ پاسخ دادند:«برای چه ندارد؟ برای رضای خدا». بهلول می خواست میزان اخلاص بانیان خیر را به خودش بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگی تراشیدند و روی آن نوشتند، «مسجد بهلول» سپس شبانه آن را بالای در مسجد نصب کرد، سازندگان مسجد روز بعد آمدند و دیدند در بالای در مسجد نوشته شده است، «مسجد بهلول» ناراحت شدند، بهلول را پیدا کرده به باد کتک گرفتند، که زحمات دیگران را به نام خودت قلمداد می کنی؟ بهلول گفت:«مگر شما نگفتید، که مسجد را برای رضای خدا ساخته ایم، فرضاً مردم اشتباه کنند و گمان کنند که من مسجد را ساخته ام، خدا که اشتباه نمی کند.

 خدمت دنیا

شخصی آمد، فدمت امیرالمؤمنین (ع) و زبان به ذم دنیا گشود، که دنیا چنین است و دنیا چنان، دنیا انسان را فریب می دهد، دنیا انسان را فاسد می کند، دنیا دغل باز و جنایتکار است و .... این مرد شنیده بودکه بازرگان، دنیارا فدمت می کنند، خیال کرده بود، مقصو از فدمت دنیا فدمت واقعیت این جهان است. نمی دانست آنچه بد است دنیاپرستی است، علی (ع) به او فرمود:«تو فریب دنیا می خوری، دنیا تو را فریب نمی دهد، تو بر دنیا جنایت وارد آورده ای، دنیا بر تو جنایت نکرده است».... دنیا با کسی که با صداقت رفتار کند، صدیق است، و برای کسی که آن را درک می کند مایه عافیت است، دنیا معبد دوستان خدا، مصلای فرشتگان خدا، فرودگاه وحی خدا و تجارتخانه اولیاء خداست.

 خدمت دنیا

شخصی آمد، فدمت امیرالمؤمنین (ع) و زبان به ذم دنیا گشود، که دنیا چنین است و دنیا چنان، دنیا انسان را فریب می دهد، دنیا انسان را فاسد می کند، دنیا دغل باز و جنایتکار است و .... این مرد شنیده بودکه بازرگان، دنیارا فدمت می کنند، خیال کرده بود، مقصو از فدمت دنیا فدمت واقعیت این جهان است. نمی دانست آنچه بد است دنیاپرستی است، علی (ع) به او فرمود:«تو فریب دنیا می خوری، دنیا تو را فریب نمی دهد، تو بر دنیا جنایت وارد آورده ای، دنیا بر تو جنایت نکرده است».... دنیا با کسی که با صداقت رفتار کند، صدیق است، و برای کسی که آن را درک می کند مایه عافیت است، دنیا معبد دوستان خدا، مصلای فرشتگان خدا، فرودگاه وحی خدا و تجارتخانه اولیاء خداست.

قبض روح کافر

علی (ع) را درد چشمی عارض شد، حضرت رسول (ص) به عیادت آن حضرت تشریف بردند، در حالیکه فریاد علی (ع) از درد بلند بود، فرمودند:«آیا این صیحه از جزع و بی تابی است یا از شدت درد؟» امیرالمؤمنین عرض کرد:«یا رسول الله (ص) من هنوز دردی نشکیدم که سخت تر از این درد باشد» رسول اکرم (ص) در این وقت جریان سخت و هولناک قبض روح کافر را نقل کرد. امام علی(ع) چون این سخن را شنید برخاست و گفت:«یارسول الله (ص) اعاده فرما بر من این حدیث را که درد مرا فراموش دار». آنگاه عرض کرد:«یا رسول الله (ص) آیا از امت شما کسی به این شکل قبض روح می شود، فرمود:«بلی، حاکمی که جور کند، کسیکه مال یتیم را به ستم بخورد، و کسیکه شهادت دروغ دهد».