قرآن مجید تعبیر عجیبی راجع به پیغمبر اكرم دارد:

كدام بار سنگین و كدام غل و زنجیر؟ بارهایی از سنگ و یا غل و زنجیرهایی از آهن؟ از چوب؟ نه، بلكه بارهایی سنگین از عادات و خرافات و غل و زنجیرهای روحی كه بر نیروها و بر استعدادهای معنوی بشر گذاشته شده بود؛ همانها كه نتیجه اش جمود، افسردگی، یأس و بدبختی بود.

پیغمبر این نیروهای بسته را باز كرد. مدیریّت اجتماعی یعنی این؛ رهبری یعنی این؛ مجهّز كردن نیروها، تحریك نیروها، آزاد كردن نیروها و در عین حال كنترل نیروها و در مجرای صحیح انداختن آنها، سامان دادن، سازمان بخشیدن و حرارت بخشیدن به آنها.

مدیریّت صحیح از ضعیف ترین ملّتهای دنیا، قوی ترین ملّتها را می سازد آنچنان كه رسول اكرم كرد و این معجزه ی رهبری بود.

در این زمینه سخن بسیار است. اگر بخواهیم توجّه اسلام را به اصول رهبری و مدیریّت درك كنیم دو راه باید طی كنیم:

---