بحث ما درباره ی معجزه بود كه قرآن كریم برای انبیاء آیات و بیّناتی را ذكر كرده است كه در اصطلاح ما «معجزه» نامیده می شود. عرض كردیم در باب معجزه به طور كلی سه جور تفسیر هست: یك نوع تفسیر، به اصطلاح تفسیر روشنفكرانه ای است كه بعضی در عصر اخیر خواسته اند بكنند و خواسته اند كه آنچه را كه به صورت امور غیر عادی و معجزات در قرآن نقل شده است تأویل و توجیه كنند به طوری كه صورت عادی به خودش بگیرد. و عرض كردیم كه این، توجیه قانع كننده ای نیست و مساوی با انكار آن چیزی است كه در قرآن كریم آمده است. اگر بناست كه انسان ایمان داشته باشد و گفته های قرآن را تصدیق كند، نمی تواند خودش را با این جور توجیه ها قانع و راضی كند.

گفتیم كه دو نظریه دیگر در باب معجزه وجود دارد كه این هر دو نظر در جهان اسلام سابقه دارد و ما روی این دو نظر بحث می كنیم و اگر نظر دیگری هم باشد و آقایان به نظرشان چیزی رسید بفرمایند كه روی آن بحث كنیم.