قبلا باید عرض كنم كه من امروز آمادگی كافی ندارم. در مسأله ی نبوت كه بحث می كردیم عرض كردیم كه از جنبه های ما وارد بحث می شویم. یك موضوعی كه ما در جلسات گذشته وارد بحثش شدیم و حالا فكر می كنم كه بیان خود من در حدود زیادی ناقص بود یعنی آنچه كه خودم می خواستم بیان بكنم درست بیان نكردم و شاید همان بیشتر منشأ ایراد و اشكال بود این بود كه عرض كردیم یك بیان برای نبوت عامه- نه نبوت خاصه، یعنی نه برای اثبات پیغمبری فلان پیغمبر یا پیغمبرانی كه در تاریخ آمده اند، بلكه یك بحث كلی راجع به نبوت كه در میان بشر نبی وجود دارد و باید وجود داشته باشد- بیانی است كه حتی در عرف علماء هم می گویند «بیان حكمای اسلام» .

در كتابهای حقوقی امروز هم كه گاهی در مسأله ی لزوم قانون بیان می كنند اسمش را می گذارند «بیان حكمای اسلام» . من فقط پایه و نیز ریشه ی قرآنی اش را عرض می كنم بعد دیگر از این مطلب می گذریم.