مسأله امامت از جنبه ی زعامت و حكومت این است كه حالا كه بعد از پیغمبر مانند زمان ایشان معصوم وجود دارد و پیغمبر وصیّی برای خود معین كرده است كه او در سطح افراد دیگر نیست و از نظر صلاحیت مثل خود پیغمبر استثنائی است، دیگر جای انتخاب و شورا و این حرفها نیست. همان طور كه در زمان پیغمبر نمی گفتند كه پیغمبر فقط پیام آور است و وحی به او نازل می شود، تكلیف حكومت با شوراست و مردم بیایند رأی بدهند كه آیا خود پیغمبر را حاكم قرار دهیم یا شخص دیگر را، بلكه اینطور فكر می كردند كه با وجود پیغمبر، این بشر فوق بشر كه در مرحله ای است كه با عالم وحی اتصال دارد، اصلا این مسأله مطرح نیست، بعد از ایشان نیز جای این سخنان نیست، زیرا پیغمبر (ص) اوصیای دوازده گانه ای داشته است كه اینها باید در طول دو سه قرن پایه ی اسلام را محكم كنند و اسلام از یك منبع صاف و خطاناپذیری بیان شود. با وجود چنین كسانی برای بیان احكام اسلامی، دیگر جای انتخاب و شورا و این حرفها نیست. آیا ما شخص معصوم از خطا و عالم به تمام معنا داشته باشیم كه حتی امكان اشتباه هم برایش وجود ندارد و با این حال برویم شخص دیگری را به جای او انتخاب كنیم؟ ! گذشته از اینكه چون علی (ع) به مقام امامت- به این معنی كه عرض می كنم- تعیین شده است قهرا مقام زعامت دنیوی هم شأن او خواهد بود، پیغمبر برای همین مقام هم تصریح كرده است. اما پیغمبر كه علی را برای این مقام تصریح كرده به خاطر این است كه علی (ع) آن مقام دیگر را واجد است. بنابراین در زمان غیبت امام زمان (ع) كه دیگر مسأله امام معصوم حاضری كه مبسوط الید باشد مطرح نیست، یا اگر فرضا حوادث صدر اسلام پیش نمی آمد و امیر المؤمنین خلیفه می شد و بعد امام حسن و بعد امام حسین تا زمان حضرت حجت و موجبی هم برای غیبت پیش نمی آمد، بعد كه امام معصومی در میان مردم نبود، مسأله حكومت مسأله دیگری می شد و آن وقت باید گفت تكلیف مسأله حكومت چیست؟ آیا حاكم حتما باید فقیه جامع الشرائط باشد یا چنین چیزی لازم نیست؟ آیا حاكم را مردم انتخاب كنند؟ و. . .

بنابراین ما نباید مسأله امامت را از اول به صورت یك مسأله خیلی ساده ی دنیاوی یعنی حكومت مطرح كنیم بعد بگوییم آیا از نظر اسلام حكومت، استبدادی و تنصیصی است یا [انتخابی ] ؟ و سپس بگوییم چطور شده كه شیعه می گوید حكومت باید اینچنین باشد؟ نه، مسأله به این شكل مطرح نیست. در شیعه امامت مطرح است. یك شأن امام حكومت است و البته با وجود امام معصوم جای حكومت كردن كس دیگری نیست همین طور كه با وجود پیغمبر اكرم جای حكومت كردن كس دیگری نیست، و پیغمبر اكرم علی (ع) را برای امامت تعیین كرده است كه لازمه ی امامت حكومت كردن هم هست و گذشته از این، در مواقعی به خود حكومت هم تصریح كرده ولی بر مبنای اینكه امام بعد از من اوست.