بسم اللّه الرحمن الرحیم.
قاتِلُوا اَلَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ اَلْآخِرِ وَ لا یُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اَللّهُ وَ
رَسُولُهُ وَ لا یَدِینُونَ دِینَ اَلْحَقِّ مِنَ اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْكِتابَ حَتّی یُعْطُوا اَلْجِزْیَةَ عَنْ
یَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ [1].
این آیه كه تلاوت شد در مورد اهل كتاب است. اهل كتاب یعنی غیر مسلمانانی
كه به یكی از كتب آسمانی انتساب دارند مانند یهودیها و نصاری (مسیحیها) و شاید
مجوسیها.
این آیه، آیه جنگ با اهل كتاب است و در عین حال نمی گوید كه با اهل كتاب
بجنگید، می گوید با آنان كه به خدا ایمان ندارند، به آخرت هم ایمان ندارند، به حرام
و حلال خدا وقعی نمی گذارند (یعنی حرام خدا را حلال می كنند) و به دین حق
متدین نیستند، با آنان كه اینچنین و آنچنانند از اهل كتاب بجنگید، تا سرحد جزیه
دادن، یعنی اگر حاضر شدند جزیه بدهند و در مقابل شما خاضع شدند، دیگر بعد از
مجموعه آثار شهید مطهری . ج20، ص: 214
این نجنگید.
راجع به مفاد این آیه سؤالاتی است كه جوابش را باید با كمك آیات دیگر قرآن
در مورد جهاد پیدا كنیم.