در سوره بقره می فرماید: وَ قاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ اَلَّذِینَ یُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اَللّهَ لا یُحِبُّ اَلْمُعْتَدِینَ [1]ای مؤمنان! با این مردمی كه با شما می جنگند بجنگید، یعنی چون با شما می جنگند بجنگید. ولی با اینها كه می جنگید از حد تجاوز نكنید. یعنی چه «از حد تجاوز نكنید» ؟ البته تفسیرش این است كه با مردمی كه با شما می جنگند فقط با آنها بجنگید و در میدان بجنگید؛ یعنی شما با عده ای می جنگید و اینها یك عده سرباز فرستاده اند و یك عده مرد جنگی دارند و این سربازها آماده ی جنگ با شما هستند، شما با سربازی كه آماده جنگ است بجنگید و در میدان جنگ هم به اصطلاح نان و حلوا پخش نمی كنند، در آنجا باید زد و خورد، بجنگید، اما افراد دیگری كه مرد جنگی نیستند، حالتشان حالت سربازی نیست، مثل پیرمردها، پیرزنها (بلكه زنها مطلقاً، چه پیرزن و چه غیر پیرزن) ، بچه ها، متعرض اینها نشوید، و یا كارهای دیگری را كه تجاوز می گویند مرتكب نشوید، مثلاً درختها را قطع نكنید، قناتها را پر نكنید. اینها را می گویند اعتداء، یعنی تجاوز.

اشتباه نشود، شما نگویید ممكن است در یك جایی ما اگر بخواهیم با سربازها بجنگیم چاره ای نداریم جز اینكه خانه ها را خراب كنیم. این موارد كه مقدمه ی جهاد باشد و بدون آن نمی شود جهاد كرد مسئله دیگری است ولی اینكه این كار خودش جزء عملیات جنگی باشد ممنوع است. پس در این آیه صریحاً می گوید: قاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ اَلَّذِینَ یُقاتِلُونَكُمْ با آنها كه با شما می جنگند بجنگید.

آیه دیگر آیه ای بود در سوره حج كه در هفته پیش برایتان خواندم. پنج شش آیه پشت سر یكدیگر بود و اولین آیه راجع به جهاد بود. مضمون آن آیات هم این بود كه چون آنها با شما در حال جنگ هستند و چون آنها شمشیر بر روی شما كشیدند شما هم به این كار مجازید.

در آیه دیگر كه در سوره ی توبه است می فرماید: وَ قاتِلُوا اَلْمُشْرِكِینَ كَافَّةً كَما یُقاتِلُونَكُمْ كَافَّةً [2]با تمام این مشركین بجنگید همچنانكه آنها با تمام شما می جنگند.

---