وَ كَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ كَثِیرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِی سَبِیلِ اَللّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اِسْتَكانُوا وَ اَللّهُ یُحِبُّ اَلصّابِرِینَ [1]. یكی دیگر از مكتبها در مورد انسان كامل، انسان برتر، انسان نمونه، انسان ایده آل و انسان متعالی، مكتب قدرت است. در این مكتب، انسان كامل مساوی با انسان مقتدر و صاحب قدرت است، و به عبارت دیگر كمال در این مكتب مساوی با توانایی، و نقص مساوی با عجز و ناتوانی است. هر انسانی كه قویتر است كاملتر و هر انسانی كه ضعیفتر است ناقصتر است و اساساً حق و عدالت، حقیقتی نیست و معنایی غیر از همان قدرت و توانایی ندارد. یعنی اگر دو نیرو در برابر یكدیگر قرار گیرند، ما معمولاً این طور فكر می كنیم و می گوییم كه قطع نظر از اینكه این نیرو پیروز شود یا آن نیرو، یكی از اینها حق و عدالت است و دیگری باطل و ظلم و جور. ممكن است در یك جا حق باطل را شكست دهد و بر باطل پیروز شود و یك جا هم ممكن است عكس قضیه اتفاق بیفتد، یعنی باطل بر حق پیروز شود. البته طبق منطق قرآن، پیروزی نهایی همیشه با حق است و پیروزی باطل پیروزی موقت است و این یك مطلبی از دیدگاه قرآن است كه بسیار قابل توجه است. ولی از نظر قرآن هم مطلب از این قبیل نیست كه اگر دو نیرو در برابر یكدیگر قرار گیرند، آن نیرویی كه نیروی مقابل را شكست دهد حق است و آن كه شكست بخورد باطل است. اما طرفداران این مكتب می گویند هركه طرف مقابل را شكست دهد، همان بر عدالت است؛ كاری كه توانا و مقتدر می كند، به دلیل اینكه تواناست عین عدالت است

---

[1] آل عمران/146