این نوع از برداشت از آن جهت كه با اصلاحات مخالف است و فسادها و تباهیها را به عنوان مقدمه ی یك انفجار مقدس، موجه و مطلوب می شمارد باید «شبه دیالكتیكی» خوانده شود، با این تفاوت كه در تفكر دیالكتیكی با اصلاحات از آن جهت مخالفت می شود و تشدید نابسامانیها از آن جهت اجازه داده می شود كه شكاف وسیعتر شود و مبارزه پیگیرتر و داغتر گردد، ولی این تفكر عامیانه فاقد این مزیت است؛ فقط به فساد و تباهی فتوا می دهد كه خودبه خود منجر به نتیجه ی مطلوب بشود. این نوع برداشت از ظهور و قیام مهدی موعود و این نوع انتظار فرج كه منجر به نوعی تعطیل در حدود و مقررات اسلامی می شود و نوعی «اباحیگری» باید شمرده شود، به هیچ وجه با موازین اسلامی و قرآنی وفق نمی دهد.