1. خوشبینی به آینده ی بشریت: درباره ی آینده بشریت نظرها مختلف است؛ بعضی معتقدند كه شر و فساد و بدبختی لازمه ی لاینفك حیات بشری است و بنابراین زندگی بی ارزش است و عاقلانه ترین كارها خاتمه دادن به حیات و زندگی است [1]. بعضی دیگر اساسا حیات بشر را ابتر می دانند؛ معتقدند كه بشر در اثر پیشرفت حیرت آور تكنیك و ذخیره كردن انبارهای وحشتناك وسایل تخریبی، رسیده به مرحله ای كه به اصطلاح با گوری كه با دست خود كنده یك گام بیشتر فاصله ندارد. راسل در امیدهای نو می گوید: . . . اشخاصی هستند- و از آن جمله اینشتین- كه به زعم آنها بسیار محتمل است كه انسان دوره ی حیات خود را طی كرده باشد و در ظرف سنین معدودی موفق شود با مهارت شگرف علمی خود، خویشتن را نابود سازد. بنا بر این نظریه، بشر در نیمه راه عمر خود بلكه در آغاز رسیدن به بلوغ فرهنگی، به احتمال زیاد نابود خواهد شد. البته اگر تنها به قرائن و شواهد ظاهری قناعت كنیم، این احتمال را نمی توان نفی كرد. نظریه ی سوم این است كه شر و فساد، لازم لاینفك طبیعت بشر نیست. شر و فساد و تباهی معلول مالكیت فردی است. تا این ام الفساد هست، شر و فساد هم هست. مالكیت فردی معلول درجه ای از تكامل ابزار تولید است و با خواسته ی انسانها این ام الفساد از بین نمی رود، ولی تكامل ابزار تولید و جبر ماشین روزی ریشه ی این ام الفساد را جبرا خواهد كند. پس آنچه مایه و پایه ی خوشبختی است تكامل ماشین است. نظریه ی چهارم این است كه ریشه ی فسادها و تباهیها نقص روحی و معنوی انسان است. انسان هنوز دوره ی جوانی و ناپختگی را طی می كند و خشم و شهوت بر او و عقل او حاكم است. انسان بالفطره در راه تكامل فكری و اخلاقی و معنوی پیش می رود. نه شر و فساد لازم لاینفك طبیعت بشر است و نه جبر تمدن فاجعه ی خودكشی دسته جمعی را پیش خواهد آورد. آینده ای بس روشن و سعادت بخش و انسانی كه در آن شر و فساد از بیخ و بن بركنده خواهد شد در انتظار بشریت است. این نظریه الهامی است كه دین می كند. نوید مقدس قیام و انقلاب مهدی موعود در اسلام در زمینه ی این الهام است. 2. پیروزی نهایی صلاح و تقوا و صلح و عدالت و آزادی و صداقت بر زور و استكبار و استعباد و ظلم و اختناق و دجل (دجّالگری و فریب) . 3. حكومت جهانی واحد. 4. عمران تمام زمین در حدی كه نقطه ی خراب و آباد ناشده باقی نماند. 5. بلوغ بشریت به خردمندی كامل و پیروی از فكر و ایدئولوژی و آزادی از اسارت شرایط طبیعی و اجتماعی و غرایز حیوانی. 6. حداكثر بهره گیری از مواهب زمین. 7. برقراری مساوات كامل میان انسانها در امر ثروت. 8. منتفی شدن كامل مفاسد اخلاقی از قبیل زنا، ربا، شرب خمر، خیانت، دزدی، آدمكشی و غیره، و خالی شدن روانها از عقده ها و كینه ها. 9. منتفی شدن جنگ و برقراری صلح و صفا و محبت و تعاون. 10. سازگاری انسان و طبیعت. هر كدام از اینها نیاز به تجزیه و تحلیل و استدلال دارد؛ امیدوارم كه در آینده ی نزدیكی این مهم را انجام دهم. در اینجا منظور ما صرفاً شناساندن ماهیت این نوید و آرمان اسلامی است.

---