* [1] بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

اُدْعُ اِلی سَبیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ اَحْسَنُ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ [2]. مسئله ای كه امشب تحت عنوان «رهبری نسل جوان» مطرح است در حقیقت یك مسئولیت عمومی است كه متوجه عموم مسلمانان است و بالاخص متوجه طبقه ای است كه سمت رسمی رهبری دینی اجتماع را دارند. این اصل را همه می دانیم كه در دیانت مقدسه ی اسلام مسئولیتها مشترك است، یعنی افراد مسئول یكدیگرند و در مسئولیتهای یكدیگر شریكند: كُلُّكُمْ راعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْؤولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ [3]، بلكه نسلها مسئول یكدیگرند. هر نسل مسئول نسل بعدی است كه این دین و این هدایتی كه از نسلهای گذشته دست به دست به آنها رسیده است آن را حفظ كنند و به نسلهای بعدی برسانند، یعنی نسلهای بعدی را آماده كنند برای پذیرفتن و استفاده از آن.

بنابراین بحث در رهبری نسل جوان بحثی است از یك وظیفه و مسئولیت كه متوجه همه است.

چیزی كه این بحث را به صورت یك مجهول و یك مسئله درمی آورد كه باید در اطراف آن دقیقاً اندیشید و راه حل آن مجهول را پیدا كرد این است كه رهبری یك فرد یا یك نسل در همه ی احوال و همه ی شرایط یكسان نیست، متفاوت است، شكلها و كیفیتهای گوناگون دارد، وسایلی كه به كار برده می شود متفاوت است، یك نسخه ی معین ندارد كه درباره ی همه ی افراد و همه ی نسلها در همه ی زمانها یك جور داده شود. از این رو در هر زمانی و تحت هر شرایطی باید دقیقاً اندیشید كه به چه نحو باید صورت بگیرد و چه نسخه ای باید داده شود.

---