نسل جوان ما مزایایی دارد و عیبهایی. زیرا این نسل یك نوع ادراكات و احساساتی دارد كه در گذشته نبود و از این جهت باید به او حق داد. در عین حال یك انحرافات فكری و اخلاقی دارد و باید آنها را چاره كرد. چاره كردن این انحرافات بدون در نظر گرفتن مزایا یعنی ادراكات و احساسات و آرمانهای عالی كه دارد و بدون احترام گذاشتن به این ادراكات و احساسات میسر نیست. باید به این جهات احترام گذاشت. رودربایستی ندارد؛ در نسل گذشته فكرها این اندازه باز نبود، این احساسات با این آرمانهای عالی نبود. باید به این آرمانها احترام گذاشت. اسلام به این امور احترام گذاشته است. اگر ما بخواهیم به این امور بی اعتنا باشیم محال است كه بتوانیم جلو انحرافهای فكری و اخلاقی نسل آینده را بگیریم. روشی كه فعلاً ما در مقابل این نسل پیش گرفته ایم كه روش دهان كجی و انتقاد صِرف و مذمّت است و دائماً فریاد ما بلند است كه سینما این طور، تئاتر این طور، مهمانخانه های بین شمیران و تهران این طور، رقص چنین، استخر چنان، و دائماً وای وای می كنیم درست نیست. باید فكر اساسی برای این انحرافها كرد.