در یادداشتهای عدل و عدالت گفته ایم یكی از آثار فقدان
عدالت اجتماعی پیدایش بدبینی ها به نظام عالم است و شعرا در این
باب داد سخن داده اند، از آن جمله ابن الرومی شاعر معروف به نقل
ریحانة الادب جلد پنجم، صفحه ی 351 می گوید:
دهر علا قدر الوضیع به
وتری الشریف یحطه شرفه
كالبحر یرسب فیه لؤلؤة
سفلا و تعلوا فوقه جیفه
ایضاً:
رأیت الدهر یرفع كل وغد
و یخفض كل ذی شیم رضیة
كمثل البحر یغرق فیه حیّ
و لاتنفك تطفو فیه جیفة
او المیزان یخفض كل واف
و یرفع كل ذی زنة خفیفة