در كبریت احمر از بصائر الدرجات نقل می كند: حضرت
صادق علیه السلام فرمود: خداوند مردم را با دو آیت تحذیر فرموده، یكی
آنكه فرمود:
ألم یؤخذ علیهم میثاق الكتاب ان لایقولوا علی اللّه الاّ الحق
یعنی تا چیزی را نمی دانید و بر شما ثابت نشده به خدا نسبت ندهید و
از دین ندانید. دیگر آنكه فرمود:
بل كذبوا بما لم یحیطوا بعلمهچیزی را كه
درست نمی دانند انكار كردند.
آیه ی اول از سوره ی اعراف آیه ی 169 است، دنبال قصه ی اصحاب
سبت است:
فخلف من بعدهم خلف ورثوا الكتاب یأخذون عرض هذا
جلد ششم . ج6، ص: 370
الادنی و یقولون سیغفر لنا و ان یأتهم عرض مثله یأخذوه
ألم یؤخذ علیهم میثاق الكتاب ان لایقولوا علی اللّه الاّ الحق و
درسوا ما فیه و الدار الاخرة خیر للذین یتقون افلاتعقلون. و
الذین یمسكون بالكتاب و اقاموا الصلوة انا لانضیع اجر
المصلحین.
آیه ی دوم در سوره ی یونس آیه ی 39 است. قبل [از آن ] این است:
أ
فمن یهدی الی الحق احق. . . رجوع شود به ورقه ی انقلاب حقیقی و
ورقه های بعثت رسول اكرم و ورقه ی انكار بیجا و دفتر 93 شماره ی 69
تحت عنوان «تسلیم و انقیاد یا تمرد و عصیان» . ایضاً رجوع شود به
سخنرانی رادیویی «انكارهای بیجا» .
آیات دیگری در قرآن هست كه این معانی استفاده می شود، از
آن جمله آیه ی 83 و 84 از سوره ی نمل است:
و یوم نحشر من كل امة فوجاً ممن یكذب بایاتنا فهم یوزعون.
حتی اذا جاؤوا قال أكذبتم بایاتی و لم تحیطوا بها علماً اما ذا كنتم
تعملون.
رجوع شود به دفتر مبدأ و معاد، نمره ی 11. در آنجا آیات بالا و
سایر آیاتی كه دلالت می كند مبنای انكار منكرین مبدأ و معاد عدم
احاطه ی علمی است، جمع آوری شده.