.

كار و بهداشت روانی:

1. عطف به دفتر 89 (عمل در اسلام) و دفتر 86، نمره ی 101 و 137، در مجله ی «بهداشت روانی» شماره ی 27 از قول پاستور مخترع و دانشمند معروف نقل می كند كه: بهداشت روانی انسان در لابراتوار و كتابخانه است.

كاری كه عشق را جذب و فكر را جلب كند:

مقصود وی این است كه نیروی تفكر در لابراتوار و كتابخانه آنقدر متمركز می گردد كه مجالی برای ناراحتی باقی نمی ماند، و گفته شده كه اختصاص به لابراتوار و كتابخانه ندارد، مطلق كارهایی كه بتواند عشق و علاقه را جذب كند و فكر را عمیقاً جلب و متمركز كند همین خاصیت را دارد.

كارهای هنری و كارهای انتفاعی:

كارهای هنری و صنعتی كه انسان در آنها آفرینندگی و فنّانیت و خلاقیت خود را مشاهده می كند بیش از كارهای انتفاعی مؤثر است در اخلاق، بلكه كارهایی كه عشق انسان را به قدرت و پول بیشتر می كند از یك نظر كه مانع ناراحتیهایی می شود و دل را زنده می كند و انسان را نگه می دارد، خوب است ولی خودش دردی است.

ایضاً از ولتر نقل می كند: كار بهترین داروی بیماری:

هر وقت احساس می كنم كه درد و رنج بیماری می خواهد مرا از پای درآورد، به كار پناه می برم. كار بهترین درمان دردهای درونی من است.

استفاده ی آمریكاییان از كار برای درمان بیماری روانی سربازان جنگ:

نقل می كند كه در پانصد سال قبل از میلاد، بیماریهای روانی را با كارهای مكانیكی، درودگری، بافندگی معالجه می كردند. آمریكاییان وقتی كه احساس كردند سربازانی كه از جنگ كره برگشته اند ناراحتی روحی دارند، به دستور پزشكان دوای آنها را سرگرم شدن به كار تشخیص دادند [1] بنیامین فرانكلین گفته:

عروس زندگانی، كار نام دارد. اگر شما بخواهید داماد این عروس بشوید، فرزند شما سعادت نام خواهد داشت.

كار و خلأ فكری (ایضاً كار و خلأ جسمی):

انسان در اثر سرگرم شدن به كار، خلأ فكری را پر می كند و نمی گذارد غصه و اندوه بیاید و آن را پر كند.

بیكاری مصدر كلیه ی مفاسد:

پاسكال گفته است:

مصدر كلیه ی مفاسد فكری و اخلاقی بیكاری است. هر كشوری كه بخواهد این عیب بزرگ اجتماعی را رفع كند باید مردم را به كار وا دارد تا آن آرامش عمیق روحی كه عده ی معدودی از آن آگاهند، در عرصه ی وجود افراد برقرار شود.

بیكاری و خودكشی:

چرا اغلب بیكارها و پولدارها خودكشی می كنند؟ صادق هدایت به دلیل اینكه یك مرد نازپرورده ی اشراف زاده ای بود خودكشی كرد و مردم را هم دعوت به خودكشی كرده است.

بدتر از بیكاری، بیكارگی:

فرق است بین بیكاری و بیكارگی.

سقراط گفته: كار سرمایه ی سعادت و نیكبختی است.

استعداد یابی و انتخاب نوع كار:

چیزی كه هست، كار باید مطابق ذوق و استعداد باشد. در همه ی مردم هر استعدادی نیست ولی در همه، همه ی استعدادها هست. این است كه باید استعدادیابی بشود. اینكه ظاهراً در دستورهای دینی رسیده كه اگر روزی بر شما سخت شد محل را عوض كنید یا كار را عوض كنید، برای همین خصوصیت است.

مضرات مشاغل موروثی و تحمیلی:

این غلط است كه پدر حتماً از پسر خود توقع داشته باشد كه دنبال شغل و كار او را بگیرد. بسیاری اشخاص دیده شده كه در یك شغل تحمیلی باطله بوده اند [2]و بعد كه شغل مطابق ذوقشان به آنها سپرده شده، نبوغ آنها ظاهر شده است. هیچ كس نباید از خودش مأیوس باشد، بالاخره یك نوع استعداد در وجود او خواهد بود.

عدم علاقه به شغل در اداریها منشأ مفاسد زیادی است:

اهمیت مدارس حرفه ای و ضرر و زیان دیپلمهای معمولی برای پشت میزنشینی را باید گوشزد كرد. یكی از اموری كه اخلاق اداریهای ما را فاسد كرده عدم علاقه به شغل و اشتغال بدون در نظر گرفتن غریزه و میل و استعداد كار اداری است.

2. در مجله ی بهداشت روانی، شماره ی 26، صفحه ی 4 راجع به رعایت استعداد افراد و همچنین راجع به تنوع در كار برای به ثمر آوردن تمام استعدادها و یافتن استعدادهای بیشتر، می گوید:

اطبای خانواده از این فكر غلط اولیای اطفال كه حتماً مایلند فرزند آنها مهندس یا طبیب یا مكانیسین شود و به ذوق درونی آنان توجهی ندارند، آگاهند. در ایران در حال حاضر كمیِ مدارس حرفه ای و وفور دانشجویانی كه صرفاً داشتن دیپلم را مقصود اصلی قرار داده اند، اشكال بزرگی در راه انتخاب شغل مناسب برای آنان فراهم كرده است.

تنوع در كار، از عوامل تربیت:

در ممالك پیشرفته كه تنوع در كار، خود یكی از عوامل تربیت شناخته می شود آزمونهای بی شماری برای راهنمایی اطفال و جوانان و كشف استعدادهای درونی آنها موجود است. به وسیله ی این امتحانات می توان جوانان را به شغلی كه مناسب حال روحی آنان باشد تشویق و ترغیب نمود. در كارهای یدی و حرفه های كوچك و صنایع دستی، آزمون كمك بسیار مؤثری است ولی در خصوص شغلهای مهمتر از قبیل طب، قضاوت، ادبیات، سیاست و غیره باید منتظر بود كه تحول بلوغ، گذشته و جوان از نظر رشد قوای هوشی و شعوری و تمایلات به مرحله ی كاملتری رسیده باشد. چه بسا استعدادهای تخصصی ابتدا نمایان نبوده و در مراحل بعدی تظاهر می نماید.

اصل تنوع در كار برای هر فرد و پرهیز از تربیت یك بعدی:

جوانان را باید تشویق كرد كه در كار خود اصل تنوع را مرعی دارند و دست و حواس خود را به انواع و اقسام كارهای یدی، چشیدن غذاهای متنوع، شنیدن موسیقی و دیدن مناظر متعدد آشنا ساخته و ذوق تنوع در زندگی را پیدا كنند و از نظر هوشی به مجالست و مصاحبت با افراد مختلف رغبت نمایند. . .

دو سیستم در استفاده از تنوع یا تخصص:

مشی تمدن اروپایی در این است كه افراد را به آموختن حرفه های متنوع وا می دارد و در عین حال اصل تنوع را در آموزش و پرورش رعایت می نماید، یعنی هركس در ضمن آموختن حرفه و شغلی كه با استعداد و روحیه ی او مناسب است به تكمیل معلومات عمومی نیز پرداخته و از مصاحبت با كلیه ی افراد مردم از هر قوم و ملتی كه باشند لذت برد و برای این منظور، ایده آل تربیت اروپایی این است كه شخصیت را به حد اعلای افاده و استفاده برسانند. در صورتی كه در مقابل این تمدن، خط مشی بعضی ممالك دیگر بر آن است كه از هر فرد منتهای قدرت او را در حرفه ای كه به او سپرده شده گرفته تا سطح تمدن عمومی و قدرت مملكتی را به حد اعلای امكاناتبرسانند و بنابراین سعادت و لذت فردی را در سعادت همگانی فدا می كنند.

تربیت بر مبنای اصالت فرد و یا بر مبنای اصالت اجتماع:

این نوع تمدن تنوع بخش فعلاً مورد تهدید تمدنی است كه به یكنواختی و ماشینیسم متمایل می باشد كه در آن تمام امور زندگی بشر با تهیه ی وسایل محدود و معین به قالبی متحدالشكل ریخته و علم (كذا) توانایی و معرفت را در رویه ی ایده آل مخصوصی محدود نموده است.

آیا قدس در بیكاری است؟ :

---