شرط قبول عمل، شرط اینكه عمل انسان بالا برود این است كه انسان ایمان داشته باشد، چرا؟ علتش واضح است. انسان اگر به خدا ایمان نداشته باشد و اگر به روز قیامت ایمان نداشته باشد و اگر به پیغمبر و دستور پیغمبر ایمان نداشته باشد آیا

مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 364

امكان دارد كه كاری را برای خدا بكند؟ او كه به خدا ایمان ندارد چطور كار را برای خدا می كند؟ ! انگیزه اش در كار هرگز خدا و رضای خدا نخواهد بود. انسان انگیزه اش هرچه باشد به سوی همان چیز رفته است و همان را باید بخواهد. ما اگر كاری را برای خدا انجام می دهیم از خدا اجر باید بخواهیم ولی اگر كاری را برای مردم انجام می دهیم، برای ترس انجام می دهیم، برای مصلحت اندیشی های دنیایی خودمان انجام می دهیم آنوقت توقع داریم كه این عمل در نزد خدا قبول بشود؟ ! به ما بگویند این عملت نزد خدا رسید؟ ! من برای خدا عمل نكردم كه عمل من برود پیش خدا.

فرض كنید كسی می آید مدرسه ای یا بیمارستانی می سازد، هدفش چیست؟ مثلاً زمینهای زیادی می خرد، بعد می خواهد قیمت این زمینها بالا برود، برای اینكه قیمت این زمینها بالا برود باید كاری كرد كه مردم رغبت كنند به اینجا بیایند. یك مقدارش را اختصاص می دهد به یك مدرسه، یك مقدارش را اختصاص می دهد به یك بیمارستان، یك مقدارش را اختصاص می دهد به یك مسجد، چون هركسی كه می آید در یك محل جدیدی زمین بخرد و خانه بسازد فكر می كند من اگر بیایم اینجا آیا مدرسه ای خواهد بود كه بچه ام آنجا مدرسه برود؟ آن مالك می گوید ما این زمین را اختصاص داده ایم به مدرسه، وقتی آمدید اینجا مدرسه ساخته می شود.

مسجد چطور؟ ما به محلی كه می رویم از مسجد كه نباید دور باشیم. می گوید ما این زمین را اختصاص داده ایم به مسجد كه شما وقتی كه بیایید اینجا مسجد هم دایر خواهد شد. بیمارستان چطور؟ ما در این محل فكر بیمارستان را هم كرده ایم، احیاناً اگر اهل این محل مریض بشوند نخواهند به نقطه های دوردست بروند. آنوقت می تواند قیمت زمین را بالا ببرد. كار خیر هم كرده، مدرسه ساخته، مسجد ساخته، بیمارستان ساخته؛ اما این مدرسه را برای چه ساخته؟ آیا برای خدا ساخته تا این مدرسه در نزد خدا قبول بشود؟ این را ساخته برای اینكه قیمت زمینهایش بالا برود، قیمت زمینهایش هم بالا می رود، مزدش را هم گرفته است.

شرط قبول عمل این است كه عمل قابل بالا رفتن به سوی خدا باشد. عملی قابل بالا رفتن به سوی خدا هست كه انسان انگیزه اش از این عمل خدا باشد یعنی از این عمل رضای خدا را بطلبد. وقتی انسان از عملش رضای خدا را بطلبد به رضای خدا هم می رسد. انسان به آن چیزی می رسد كه طالب آن و به دنبال آن است. امكان

مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 365

ندارد انسان به دنبال یك چیز برود، بعد چیز دیگری كه دنبالش نبوده به او بدهند.

خدا را كه نمی شود گول زد. بله مردم كه ظاهر را می بینند می گویند این كار كار خیر بود و حال آنكه بدیهی است آدمی كه دنبال منفعتش رفته به كار خیر مربوط نیست.

كار خیر آنوقت كار خیر است كه انسان عمل خیر را به خاطر خیر بودنش انجام بدهد. یكی یك كار خیر انجام می دهد بعد عكسش را در روزنامه ها چاپ كنند تا مردم به او اعتماد پیدا كنند، وقتی اعتماد پیدا كردند در كارها بیایند به او مراجعه كنند، مثل همینهایی كه می بینیم در روزنامه ها عكسهایشان را چاپ می كنند. كار خیر كه این حرفها را ندارد.