اعوذ باللّه من الشیطان الرّجیم
یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجِیكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِیمٍ. `تُؤْمِنُونَ
بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اَللّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ
كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ. `یَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ یُدْخِلْكُمْ جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهارُ وَ
مَساكِنَ طَیِّبَةً فِی جَنّاتِ عَدْنٍ ذلِكَ اَلْفَوْزُ اَلْعَظِیمُ. `وَ أُخْری تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ
اَللّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ وَ بَشِّرِ اَلْمُؤْمِنِینَ [1].
این، خطاب دوم به اهل ایمان در این سوره ی مباركه است. خطاب اول، آیه ی دوم سوره
بود. بعد از آن كه در آیه ی اول فرمود:
«سَبَّحَ لِلّهِ ما فِی اَلسَّماواتِ وَ ما فِی اَلْأَرْضِ وَ هُوَ اَلْعَزِیزُ
اَلْحَكِیمُ» فرمود:
«یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» كه عرض كردیم گرچه مفاد
آیه ی
«لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ» عام است ولی همان طور كه مفسرین گفته اند، شأن نزول
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 254
آیه در مورد كسانی است كه در مورد جهاد در راه خدا قبل از اینكه دستور این آیات
برسد، خیلی ادعاها می كردند ولی بعد در عمل به وعده ی خود وفا نكردند.
بعد آیه ی
«إِنَّ اَللّهَ یُحِبُّ اَلَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ» بود كه باز
مربوط به جهاد بود. پس از آن، آیه ی مربوط به حضرت موسی علیه السلام بود و بعد آیه ی
مربوط به حضرت عیسی علیه السلام، و بعد هم راجع به اینكه اسلام كه نور خداست در
عالم پهن خواهد شد، خواه كافران خوششان بیاید خواه بدشان بیاید، و در آیه ی بعد از
آن، دلیل این امر آمده بود.
بار دیگر مخاطب، خود مؤمنین هستند. در اینجا قرآن مجید به شكل استفهام و
در لباس تجارت پیشنهاد خود را ذكر می كند.