منصور دوانیقی هرچندی یك بار به بهانه های مختلف امام صادق را از مدینه به عراق می طلبید و تحت نظر قرار می داد. گاهی مدت زیادی امام را از بازگشت به حجاز مانع می شد. در یكی از این اوقات كه امام در عراق بود یكی از سران سپاه منصور پسر خود را ختنه كرد، عده ی زیادی را دعوت كرد و ولیمه ی مفصلی داد. اعیان و اشراف و رجال همه حاضر بودند. از جمله ی كسانی كه در آن ولیمه دعوت شده بودند امام صادق بود. سفره حاضر شد و مدعوین سر سفره نشستند و مشغول غذاخوردن شدند. در این بین یكی از مدعوین آب خواست. به بهانه ی آب، قدحی از شراب به دستش دادند. قدح كه به دست او داده شد، فورا امام صادق نیمه كاره از سر سفره حركت كرد و بیرون رفت. خواستند امام را مجددا برگردانند، برنگشت. فرمود رسول خدا فرموده است: «هركس بر سر سفره ای بنشیند كه در آنجا شراب است لعنت خدا بر او است. » [1]

---