دموستنس، خطیب و سیاستمدار معروف یونان قدیم، كه با ارسطو در یك سال متولد و در یك سال درگذشته اند، از آغاز رشد و تمیز و سالهای نزدیك بلوغ برای ایراد سخنرانی آماده می شد، ولی نه برای آنكه واعظ و معلم اخلاق خوبی باشد، و نه برای آنكه بتواند در مجامع مهم و سخنرانیهای سیاسی و اجتماعی نطق ایراد كند، و نه برای آنكه در محاكم قضایی وكیل مدافع خوبی باشد، بلكه فقط به خاطر اینكه علیه كسانی كه وصی پدرش و سرپرست خودش در كودكی بودند و ثروت هنگفتی كه از پدرش به ارث مانده بود خورده بودند، در محكمه اقامه ی دعوی كند.

مدتی مشغول این كار بود. از مال پدر چیزی به دستش نیامد، اما در سخنوری ورزیده شد و بر آن شد كه در مجامع عمومی سخن براند. در آغاز امر چندان سخنوری او مورد پسند واقع نشد، عیبهایی در سخنرانی اش چه از جنبه های طبیعی مربوط به آواز و لهجه و كوتاه و بلندی نفس، و چه از جنبه های فنی مربوط به انشاء و تعبیر دیده می شد ولی به كمك تشویق و ترغیب دوستان و با همت بلند و مجاهدت عظیم، همه ی آن معایب را از بین برد. خانه ای زیرزمینی برای خود مهیا ساخت و تنها در آنجا مشغول تمرین خطابه شد. برای اصلاح لهجه ی خود ریگ در دهان می گرفت و به آواز بلند شعر می خواند. برای اینكه نفسش قوّت بگیرد رو به بالا می دوید یا منظومه هایطولانی را یك نفس می خواند. در برابر آئینه سخن می گفت تا قیافه ی خود را در آئینه ببیند و ژستها و اطوار خود را اصلاح كند. آنقدر به تمرین و ممارست ادامه داد تا یكی از بزرگترین سخنوران جهان گشت [1]

---