ابن ابی الحدید در ذیل نامه ی 3 (خطاب به شریح درباره ی خانه ی
مجللی كه ساخته بود) : .
و اقرّ علی علیه السلام شریحاً علی القضاء مع مخالفته له فی مسائلجلد نهم . ج9، ص: 198
كثیرة من الفقه مذكورة فی كتب الفقهاء و استأذنه شریح و
غیره من قضاة عثمان فی القضاء اول ما وقعت الفرقة فقال:
اقضوا كما كنتم تقضون حتی تكون للناس جماعة او اموت كما
مات اصحابی. .
این خیلی عجیب است. معروف این است كه حضرت
می خواستند او را عزل كنند و غوغای مردم مانع شد. .
فرزند شریح، میسرة و فرزند میسرة، معاویة به نقل آقای غفاری
از كبار شیعه هستند و راوی قضاوتهای امیرالمؤمنین. داستان فتوای
شریح به قتل حضرت امام حسین علیه السلام هم علی الظاهر مجعول است.
به هر حال باید در این باب مطالعه شود. به كتب رجال و احادیث باب
القضاء شیعه و سنی مراجعه شود.