عدالت مولی را تنها از نظر حكومت وی در اجتماع نباید در نظر
گرفت، بلكه از همه ی جوانب به آن معنی و مفهوم كه علمای اخلاق
عدالت را كل الفضائل می دانند
[1]و می گویند عدالت تناسب است و
تناسب وحدت و هماهنگی. پس مرجع عدالت به جمع اضداد و
هماهنگی بین متخالفات و رفع آشفتگی روحی و جزر و مدهای
نامتناسب است. از این نظر، علی جامعیت عجیبی دارد و در كمال
عدالت است. رجوع شود به تعاریف عدالت در
طهارة الاعراقو در
جامع السعادات. در
جامع السعاداتتشبیه می كند تناسب در عدالت را
به نظم و رعایت نسب در موسیقی. رجوع شود به مقدمه ی كتاب
موسیقی
شفا، تعبیرات حكما كه نظم و موسیقی در همه ی اشیاء هست و
جلد نهم . ج9، ص: 208
اینكه انسان كامل با فرشته ی كامل فرق می كند؛ انسان كامل از آن
جهت انسان كامل است كه یك نظم و آهنگ و موسیقی مخصوص در
همه ی وجودش حكمفرماست.
[1] جامع السعاداتصفحه ی 77، جزء اول