لازم است درباره ی اصل فطرت بحث شود كه آیا فطرت و طبیعت ذاتی كه قرآن بدان تكیه می كند موجب ركود و انجماد انسان است؟ اختلاف نظر ما با اگزیستانسیالیستها در مسئله ی انسان ماندن و از خود بیگانه شدن، كه آنها خودِ انسان را این می دانند كه هیچ خودی نداشته باشد برخلاف ما كه خودِ انسان را این می دانیم كه بر فطرت اصلی باقی بماند، و فطرت به منزله ی كادر حركت است نه به منزله ی حد و قید و به منزله موتور محرك است نه به منزله ی سد و مانع. رجوع شود به بحث خوبی كه از این جهت شده در ورقه های

---

، شماره ی 38. ایضاً رجوع شود به مجله ی سخن، شماره ی فروردین و اردیبهشت 52، مقاله ی منوچهر بزرگمهر درباره ی فلسفه ی معاصر (فلسفه ی هایدگر) . .