یكی از اصول سلوك، ترك عادات و رسوم است و تحمل ملامت مردم كه به آن عادات انس گرفته اند. در كتاب تحفة الملوك نسخه ی خطی، ص 36 این حدیث را نقل می كند كه: ان اركان الكفر اربعة: الرغبة و الرهبة و السخط و الغضبو می گوید: تفسیر رهبت به رهبت از ناس شده در مخالفت عادات و نوامیس ایشان. اهل عرفان یكی از انواع جهاد و مهاجرت را هجرت از عادات ورسوم می دانند و بحرالعلوم نیز آن را تحت عنوان «هجرت كبری» ذكر كرده است و می گوید: حدیث معروف امیرالمؤمنین كه جهاد را چهار شعبه و یك شعبه ی آن را شنآن الفاسقین دانسته همین است و همچنین حدیث «و ان لقی جاهلاً هجره» ناظر به این است. در ص 57 حقیقت سلوك را كه تسخیر بدن و نفس تحت رایت ایمان بلكه افناء نفس تحت رایت ایمان و بلكه فناء نفس تحت رایت كبرای الهی است بیان می كند، می گوید: طی منازل مشروط است به اموری. در ص 59 می گوید: انجام این سفر به امور بسیار منوط است و عمده ی آن در چند چیز است: اول ترك آداب و عادات و رسوم و تعارفاتی كه سفر را مانع و راه خدا را عایق اند.

چنانكه آیه ی كریمه یلایخافون لومة لائمبه آن ناطق است. . . از اینجا به منطق امثال حافظ و هاتف آنجا كه زاهدمآبی و احیاناً مسلمانی را تخطئه می كنند [می توان ] كاملاً پی برد. این گونه تعبیرات در زبان شعرای عرب نظیر محیی الدین و ابن الفارض هم هست، رجوع شود.