مجله ی زن روز، شماره ی 116، صفحه ی 21:
ژان پل سارتر: «دلیل عمده ای كه من پیوسته زنان را دور خود
جمع می كنم این است كه مصاحبت آنان را بر مردان ترجیح
می دهم. به تجربه دریافته ام كه مردان خسته كننده اند. مردان
پیوسته درك محدود خاصی دارند و حرفهایشان درباره ی
اقتصادیات زندگی است، در حالی كه در زن صفاتی دیده
می شود كه مولود خصوصیات زنانگی اوست و نیز مولود این
حقیقت است كه زن هم فرمانبردار و هم دستیار اوست. از
همین روست كه میدان درك زن، شعاع عملی بیش از مرد
دارد. »
ایضاً همان مجله و همان شماره، صفحه ی 53:
شون كاتری: «زنان طبیعتاً اهل تصمیم نیستند: آیا این لباس را
بپوشم؟ آیا امروز به فلان ضیافت بروم؟ از این روست كه زنان
پروانه وار به دور مردی می گردند كه اندك توجهی به نظر آنها
نكرده و در همه كار، خود تصمیم بگیرد. »
این سخن بسیار پخته است.