رجوع شود به نمره ی 31، صفحه ی 136 [یادداشتهای استاد مطهری، ج 5] . در صفحه ی 96 آنجا كه از اصل وحدت زن و مرد صحبت می كردیم گفتیم كه علاقه ی مرد به زن از نوع علاقه ی انسان به ابزار زندگی از قبیل اسب و گوسفند و زمین نیست [1]. بعد در صفحه ی 97 كه نوع مظالم را تشریح می كردیم گفتیم كه این مظالم ناشی از خودپرستی مرد و قصد ظلم مرد نیست. اكنون می گوییم كه نوع علاقه ی مرد به زن و وحدت آندو و تناسب بین آنها به نحوی است كه نوعی حكومت معنوی و عاطفی، زن بر مرد دارد، در مقابل حكومت جسمانی و عقلانی مرد بر زن. مرد از لحاظ جسم و از لحاظ فكر بر زن غالب است ولی از لحاظ دل محكوم زن است. هرچند تجاذب طرفینی است اما برعكسِ اجسام، در اینجا جسم كوچك جسم بزرگ را به طرف خود می كشاند. حكومت معنوی زن بر مرددر صفحه ی 93 و 110 [یادداشتهای استاد مطهری، ج 5] گفتیم و بعد هم خواهیم گفت كه سنت خلقت این است كه جنس ذكور طالب و جنس اناث به صورت مطلوب درآید، از این طرف اظهار نیاز و از آن طرف ناز باشد، زن بر قلب مرد حكومت كند، مرد بر جهان حكومت كند و زن بر مرد [2]. همین جهت است كه عشق و تغزل را به وجود آورده [3]. عشق و تغزل تا پای اسارت و خضوع و محكومیت در كار نباشد معنی ندارد. چرا بشر نمی تواند خود را كشته ی عشق اسب و گاو و الاغ و حتی مظاهر جمال غیر زن بخواند، اما خود را كشته ی این مظهر می خواند و این عیب نیست بلكه كمال است. چه خوب می گوید مولوی:

در حدیث است رسول اكرم می فرمود: تعجب می كنم از مردمی كه زن را می زنند و حال آنكه می خواهند آنها را در بغل بگیرند و ببوسند [8](قریب به این مضمون) ؛ یعنی اینها به زن به چشم یك محبوب نگاه نمی كنند، به چشم یك موجود خشن نگاه می كنند.

می فرمود: زن را نزنید مگر با چوب مسواك. (داستان مردی كه با عصای مسواك، زن خود را می زد. ) رجوع شود به احادیث در ذیل آیه ی «واهجروهنّ فی المضاجع و اضربوهنّ» - تفسیر المیزان، ج. . . ص. . .

هارون الرشید می گوید [9]:

ناصرالدین شاه می گوید:

شخص دیگر می گوید:

ناپلئون از همه ی فتوحات فقط تحسین ژوزفین را می خواست. لهذا یكی از مطالب مربوط به زن، تحلیل نوع حبّ مرد به زن است كه با سایر حبها فرق دارد. از نظر روانكاوان نیز این حب با سایر حبها فرق دارد. چقدر اشتباه است كه كسانی تاریخ مرد و زن را از نظر حس استخدام تفسیر كرده اند. خلاصه ی مطلب این كه علاقه ی مرد و زن به یكدیگر با علاقه به اشیاء، متفاوت است و خود آن دو علاقه هم هر كدام شكل خاص و تظاهرات و تجلیات خاص دارد.

---