باز حضرت [امام موسی كاظم علیه السلام ] موضوع دیگری ذكر می كنند، می فرمایند:
مجموعه آثار شهید مطهری . ج22، ص: 710
ثم ذم الله الكثرة فقال:
وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اَلْأَرْضِ یُضِلُّوكَ عَنْ سَبِیلِ
اَللّهِ [1].
خلاصه، آزادی از حكومت عدد و اینكه اكثر و اكثریت نباید ملاك باشد و نباید
انسان این جور باشد كه ببیند اكثر مردم كدام راه را می روند [همان راه را برود و
بگوید] آن راهی كه اكثر مردم می روند همان درست است. این مثل همان تقلید
است. همان طور كه انسان طبعا به سوی تقلید از دیگران كشیده می شود، طبعا به
سوی اكثریت نیز كشیده می شود، و قرآن مخصوصا همان چیزی را كه انسان طبعا به
سوی آن كشیده می شود انتقاد می كند، می فرماید: اگر اكثر مردم زمین را پیروی كنی،
تو را از راه حق منحرف می كنند. دلیلش این است كه اكثر مردم پیرو گمان و
تخمین اند نه پیرو عقل و علم و یقین، و به تارهای عنكبوتی گمان خودشان
چسبیده اند.
این است كه در كلمات امیرالمؤمنین هست:
لاتَسْتَوْحِشوا فی طَریقِ الْهُدی لِقِلَّةِ
اَهْلِهِ [2]هرگز در راه هدایت، به دلیل اینكه در آن راه و جاده افراد كمی هستند
وحشتتان نگیرد. یك وقت دوتا راه در پیش رو دارید: یكی را می بینید كه انبوه
جمعیت در آن موج می زند. راه دیگر را نگاه می كنید، می بینید عده كمی در آن
هستند. گاهی انسان وحشتش می گیرد. فرض كنید به سوی مقصدی داریم می رویم.
به یك دو راهی می رسیم. اكثریت مردم و انبوه جمعیت را می بینیم كه راهی را
انتخاب كرده اند. اقلیتی هم راه دیگر را در پیش گرفته و می روند. آدم وحشتش
می گیرد، می گوید ما هم از همان راه اكثریت می رویم، هرچه به سر آنها آمد به سر ما
هم می آید. می فرماید: نه، راه شناس باشید، اكثریت یعنی چه؟ !
[2] - . نهج البلاغه، خطبه 201