زمانی كه سردمداران وابسته به غرب بر آن بودند كه جامعه اسلامی ایران را به یك جامعه مادی غربی تبدیل كنند و با گذشت زمان ، دین را به دست فراموشی سپارند. در چنین فضایی شهید بهشتی تدریس در دبیرستانها قم را آغاز كرد، و در سال 1333 دبیرستان دین و دانش قم را تاءسیس نمود تا دانش آموز و دانشجوی مكتبی ، دین و دانش را دو مقوله مجزا نداند، بلكه این دو را با هم فراگیرد زیرا دین و دانش انفكاك ناپذیرند. او این گونه بذر ایمان و انقلاب را در سرزمین افكار نسل جوان می پاشید تا اینان نوید سحری را به گوش جان جامعه برسانند و فجری برای طلوع خورشید صبح سعادت باشند.

از جمله خدمات فرهنگی ارزنده شهید بهشتی ، می توان از ایجاد آموزش زبان و علوم روز را برای فضلای حوزه علمیه قم نام برد. در همین رابطه كانون اسلامی دانش آموزان و فرهنگیان قم را پایه گذاری كرد. شهید بهشتی در سال 1342 مدرسه علمیه حقانی را تأسیس كرد و به كمك جمعی از فضلای حوزه علمیه اقدام به تشكیل گروه تحقیقانی پیرامون حكومت در اسلام نمود. در همان اوقات توسط سازمان امنیت(ساواك) از قم به تهران انتقال یافت و در سال 1343با همكاری دكتر باهنر در بخش برنامه ریزی كتابهای وزارت آموزش و پرورش به تهیه و تدوین كتاب دینی برای مدارس اقدام كرد و از این طریق نگذاشت گرد غربت بر روی این گوهر گرانبها بنشیند و نسل جوان را به فرهنگ غنی اسلام آشنا ساخت .

شهید بهشتی خود در مورد این دوران می فرمایند: پیوند میان دانشجو و طلبه و روحانی را پیوندی مبارك یافتیم و معتقد بودیم كه این دو قشر آگاه و متعهد باید همیشه دوشادوش یكدیگر حركت كنند بر پایه اسلام اصیل و خالص. و در ضمن آن زمان‌ها فعالیت‌های نوشتنی هم در حوزه شروع شده بود.[1]

 مكتب اسلام، مكتب تشیع این‌ها آغاز حركت‌هایی بود كه برای تهیه نوشته‌هایی با زبان نو و برای نسل نو، اما با اندیشه عمیق و اصیل اسلامی. در پاسخ به سوالات این نسل، مختصری در مكتب اسلام و بعد بیشتر در مكتب تشیع همكاری می‌كردم.[2]

شهید آیت الله بهشتی علاوه بر تسلط به زبانهای آلمانی و انگلیسی بر ادبیات فارسی ، عربی ، منطق ، فلسفه و تفسیر با بهره گیری از درس خارج فقه و اصول مرحوم آیت الله العظمی بروجردی و امام خمینی (ره) و مرحوم و آیت الله داماد در این دو رشته صاحب نظر شد و اهل نظر، او یكی از والاترین اسلام شناسان معاصر می دانند.[3]

قسمتی از مصاحبه با شهید بهشتی

شما ضمن گفته هایتان فرمودید كه چند كتاب دینی درسی در زمان طاغوت با دوستان نوشتید بفرمائید آیا نقش شما در تألیف این كتابها مستقیماً بود یا خیر، لطفاً بیشتر توضیح بدهید؟

بله نقش مستقیم داشتم در برنامه ریزی و هم در تألیف آن كتابها منتها مخالف بودم كه اسم من در پشت آن كتابها باشد، و راستش بخاطر اینكه كتابها با عكس شاه چاپ می شد طبیعت من نمیپذیرفت این را كه با عكس شاه پشت كتابهای مدرسه چاپ می شد به اجبار اسم من هم آنجا چاپ شود این یك طبیعت بود كه من نمی توانستم اینها را قبول كنم ولی بعداً مجموعه ای اخیراً بنام شناخت دین چاپ شد كه دیگر بعد از انقلاب اسم بنده آنجا هست.[4]