نادر شاه، شاه اسماعیل و امثال آنها نمایانگر اراده همت و یک حماسه ی بزرگ هستند؛ برای اینکه هر یک از اینها می خواهد شخصیت خودش را توسعه بدهد؛ و مملکت های دیگری را در مملکت خویش هضم کند؛ و لذا از نظر یک ملت، یک قهرمان ملی است؛ ولی از نظر ملت دیگر، یک جنایتکار است؛ آنها حماسه هستند ولی یک «حماسه ی فردی از نوع خودخواهی» یک حماسه ی بزرگ است یعنی یک خودخواهی، خود پرستی و جاه طلبی بزرگ (در مقابل جاه طلبی های کوچک) اما این ها حماسه های مقدس شمرده نمی شوند.

(کتاب حماسه حسینی ..... مجموعه آثار استاد شهید مطهری ج 17 ص 38)