اولا: معاویه از نظر ظاهر مثل یزید نبود؛ او فردی سیاست مدار و متظاهر به اسلام بود.

ثانیا: در زمان معاویه علائم و قرائنی نشان می داد که معلوم بود حضرت خودشان را برای قیام آماده می کنند مثلا صحابه پیغمبر را در  منی جمع و برای آنها صحبت می کردند و حقایق را به آنها می گفتند؛ حتی امام علیه السلام در اواخر عمر معاویه نامه ای به او نوشتند و او را زیر رگبار ملامت خود قرار دادند که خیال نکن اگر حسین امروز ساکت است در صدد قیام نیست من به دنبال یک فرصت مناسب هستم تا قیام، موثر باشد و مرا در راه آن هدفی که برای رسیدن به آن کوشش می کنم یک قدم جلو ببرد.

(کتاب حماسه حسینی ..... مجموعه آثار استاد شهید مطهری ج 17 ص 269)