علامه امینی در مقدمه جلد هشتم تحت عنوان «الغدیر یوحّد الصفوف فی الملأ الاسلامی» مستقیماً وارد بحث نقش الغدیر در وحدت اسلامی می‏شوند. معظم‏له در این بحث، اتهامات کسانی را که می‏گویند الغدیر موجب تفرقه بیشتر مسلمین می‏شود، سخت رد می‏کنند، و ثابت می‏کنند که برعکس، الغدیر بسیاری از سوء تفاهمات را از بین می‏برد و موجب نزدیکتر شدن مسلمین به یکدیگر می‏گردد.

آنگاه اعترافات دانشمندان اسلامی غیرشیعه را در این باره شاهد می‏آورند و در پایان، نامه شیخ محمّد سعید دحدوح را به همین مناسبت نقل می‏کنند.

ما برای پرهیز از اطاله بیشتر، از نقل و ترجمه تمام گفتار علامه امینی تحت عنوان بالا که همه در توضیح نقش مثبت الغدیر در وحدت اسلامی است صرف‏نظر می‏کنیم[1]..

نقش مثبت الغدیر در وحدت اسلامی از این نظر است که اولًا منطق مستدل شیعه را روشن می‏کند، و ثابت می‏کند که گرایش در حدود صد میلیون مسلمان به تشیع- برخلاف تبلیغات زهرآگین عده‏ای- مولود جریانهای سیاسی یا نژادی و غیره نبوده است، بلکه یک منطق قوی متکی به قرآن و سنت موجب این گرایش شده است. ثانیاً ثابت می‏کند که پاره‏ای اتهامات به شیعه- که سبب فاصله گرفتن مسلمانان دیگر از شیعه شده است- از قبیل اینکه شیعه غیرمسلمان را بر مسلمانِ غیرشیعه ترجیح می‏دهد و از شکست مسلمانان غیر شیعه از غیر مسلمان شادمان می‏گردد، و از قبیل اینکه شیعه به‏جای حج به زیارت ائمه می‏رود، یا در نماز چنین می‏کند و در ازدواج موقت چنان، بکلی بی‏اساس و دروغ است. ثالثاً شخص شخیص امیرالمؤمنین علی علیه السلام را که مظلومترین و مجهول‏القدرترین شخصیت بزرگ اسلامی است و می‏تواند مقتدای عموم مسلمین واقع شود، و همچنین ذرّیّه اطهارش را به جهان اسلام معرفی می‏کند.

برداشت بسیاری از دانشمندان بی‏غرض مسلمان غیرشیعه از الغدیر همین است که ما گفتیم.

محمّد عبدالغنی حسن مصری در تقریظ خود بر الغدیر که در مقدمه جلد اول، چاپ دوم، چاپ شده است می‏گوید:

از خداوند مسئلت می‏کنم که برکه آب زلال شما را[2]  سبب صلح و صفا میان دو برادر شیعه و سنی قرار دهد که دست به دست هم داده، بنای امت اسلامی را بسازند.

عادل غضبان، مدیر مجله مصری «الکتاب»- در مقدمه جلد سوم- می‏گوید:

این کتاب، منطق شیعه را روشن می‏کند و اهل سنت می‏توانند به وسیله این کتاب، شیعه را به طور صحیح بشناسند. شناسایی صحیح شیعه سبب می‏شود که آراء شیعه و سنی به یکدیگر نزدیک شود و مجموعاً صف واحدی تشکیل دهند.

دکتر محمّد غلاب، استاد فلسفه در دانشکده «اصول دین» جامع ازهر، در تقریظی که بر الغدیر نوشته و در مقدمه جلد چهارم چاپ شده می‏گوید:

کتاب شما در وقت بسیار مناسبی به دستم رسید، زیرا اکنون مشغول جمع‏آوری و تألیف کتابی درباره زندگی مسلمین از جوانب مختلف هستم، لهذا خیلی مایلم که اطلاعات صحیحی درباره شیعه امامیه داشته باشم.

کتاب شما به من کمک خواهد کرد و من دیگر مانند دیگران درباره شیعه اشتباه نخواهم کرد.

دکتر عبدالرحمن کیالی حلبی در تقریظ خود که در مقدمه جلد چهارم الغدیر چاپ شده، پس از اشاره به انحطاط مسلمین در عصر حاضر، و اینکه چه عواملی می‏تواند مسلمین را نجات دهد، و پس از اشاره به اینکه شناخت صحیح وصیّ پیغمبر اکرم یکی از آن عوامل است، می‏گوید:

کتاب الغدیر و محتویات غنی آن، چیزی است که سزاوار است هرمسلمانی از آن آگاهی یابد، تا دانسته شود چگونه مورخان کوتاهی کرده‏اند و حقیقت کجاست. ما به این وسیله باید گذشته را جبران کنیم و با کوشش در راه اتحاد مسلمین به اجر و ثواب نایل گردیم.

آری آن بود وجهه نظر علامه امینی درباره مسئله مهم اجتماعی عصر ما، و این است عکس‏العمل نیکوی آن در جهان اسلام. رضوان‏اللَّه علیه‏[3]