استاد مطهری چهار تفاوت برای نظام عالم آخرت با نظام دنیا ترسیم کرده اند که عبارتند از: 1 - ثبات و تغییر در این جهان حرکت و تغییر هست  کودک جوان می گردد وکامل می شود و به پیری می رسد و سپس می میرد. در این جهان نو کهنه می شودو کهنه از بین می رود ولی در جهان آخرت پیری و کهنگی وجود ندارد و مرگی در کار نیست . 2 - زندگی خالص و ناخالص  زندگی در جهان آخرت خالص است و آمیخته به موت نیست و از عنصر کهنگی و فرسودگی و مرگ و فنا خبر و اثری نیست وبر آن جهان جاودانگی حکم فرما است . 3 - کشت و درو: دنیا خانه کشت و تخم پاشیدن و آخرت خانه بهره برداری ودرو کردن است . 4 - سرنوشت اختصاصی و مشترک : سرنوشت ها در دنیا تا حدی مشترک است  ولی در آخرت هر کس سرنوشت جداگانه دارد. در دنیا خشک وتر با هم می سوزد و یا با هم از سوختن مصون می ماند ولی جهان دیگر چنین نیست  درآن جا محال است کسی در عمل دیگری سهیم گردد و نه کسی از ثمره کار نیکی که در آن سهمی نداشته است  بهره مند می شود و نه کسی از کیفر گناهان دیگران معذب می گردد چنان که قرآن مجید می فرماید: آخرت جهان فعلیت محض است و دنیا جهان حرکت  [1] یکی دیگر از تفاوت های دنیا و آخرت این است که آدمی در دنیا می تواندچهره باطنی خود را پنهان سازد ولی در قیامت  باطن ظاهر می شود. [2]

مرکز پاسخگویی:دفتر تبلیغات اسلامی