شهید مطهری با نقل روایتی به این اشکال چنین پاسخ می دهد:

...از نظر اسلام مهر و نفقه علت است و وضع ارثی زن معلول. این ]اشکال[مطلبی نیست که تازه ابراز شده باشد، از صدر اسلام مطرح بوده است.

ابن ابی العوجاء مردی است که در قرن دوم می‏زیسته و به خدا و مذهب اعتقاد نداشته است. این مرد از آزادی آن عصر استفاده می‏کرد و عقاید الحادی خود را همه جا ابراز می‏داشت. حتی گاهی در مسجدالحرام یا مسجدالنبی می‏آمد و با علمای عصر راجع به توحید و معاد و اصول اسلام به بحث می‏پرداخت. یکی از اعتراضات او به اسلام همین بود، می‏گفت: «ما بالُ الْمَرْأةِ الْمِسْکینَةِ الضَّعیفَةِ تَأْخُذُ سَهْماً وَ یَأْخُذُ الرَّجُلُ سَهْمَیْنِ؟» یعنی چرا زن بیچاره که از مرد ناتوانتر است باید یک سهم ببرد و مرد که تواناتر است دو سهم ببرد؟ این خلاف عدالت و انصاف است. امام صادق فرمود: این برای این است که اسلام سربازی را از عهده زن برداشته و بعلاوه مهر و نفقه را به نفع او بر مرد لازم شمرده است و در بعضی جنایات اشتباهی که خویشاوندان جانی باید دیه بپردازند، زن از پرداخت دیه و شرکت با دیگران معاف است. از این رو سهم زن در ارث از مرد کمتر شده است. امام صادق صریحاً وضع خاص ارثی زن را معلول مهر و نفقه و معافیت از سربازی و دیه شمرد.[1]

منبع:

انجمن سایت شهید مطهری

[1] -  مجموعه ‏آثار استاد شهید مطهری ج‏19ص 239