استاد مرتضی مطهری بین میل و اراده تفاوت می گذارند و در پاسخ می فرمایند : اشتباه است که بعضی‏ها اراده را از مقوله میل ها دانسته و خیال کرده‏اند اراده همان میل بسیار شدید است. اراده یک قوّه و نیروی دیگری است در انسان، وابسته به عقل انسان است، برخلاف میل که وابسته به طبیعت انسان است. میل از نوع کشش و جاذبه است که اشیاء مورد نیاز، انسان را به سوی خود می‏کشند و به هر اندازه که میل شدیدتر باشد، اختیار از انسان مسلوب‏تر است؛ یعنی انسان در اختیار یک قدرت بیرون از خود است، برعکس اراده که یک نیروی درونی است. انسان، با اراده خودش را از تأثیر نیروهای بیرونی خارج و مستقل می‏کند. اراده هرمقدار که قویتر باشد، بر اختیار انسان افزوده می‏شود و انسان بیشتر مالک خود و کار خود و سرنوشت خود می‏گردد. [1]