" فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةً "[2] اگر بیم دارید که عدالت نکنید یعنی اگر به خود اطمینان ندارید که با عدالت رفتار کنید، پس به یکی اکتفا کنید. [3]

گذشته از شرط عدالت، شرایط و تکالیف دیگری نیز متوجه فرد است. همه می دانیم که زن مطلقا یک سلسله حقوق مالی و استمتاعی به عهده مرد دارد، مردی حق دارد آهنگ چند همسری کند که امکانات مالی او به او اجازه این کار را بدهد.

امکانات جسمی و غریزی نیز به نوبه خود شرط و واجب دیگری است. [4]

اما در مورد عدالت باید گفت عدالت دو گونه است.

الف: اختیاری مثل این که در همخوابگی و خریدن اسباب و لوازم و رعایت حقوق آنان عدالت را رعایت کند.

ب: غیر اختیاری مثل این که هر دو را به یک اندازه دوست داشته باشد که در اختیار خود آدمیان نیست؟

آیه شریفه که ما را مکلّف به عدالت در بین زنان می کند مقصودش همان عدالت نوع اول است که در مورد رعایت حقوق زنان بوده و امری کاملاً اختیاری است. اما آیه ای که خبر می دهد که شما نمی توانید عدالت همه جانبه را با همسران داشته باشید [5] معطوف به عدالت نوع دوم می باشد که رعایت نکردن آن ضرری به ما نمی زند چون اختیاری نیست و ما به آن مکلف نیستم. با این حساب قرآن کریم اگر چه با شرط عدالت محدودیت فراوانی را ایجاد کرده است اما هرگز چه مستقیم و چه غیر مستقیم تعدد زوجات را منع کلی نکرده است.