میزان گناهان و حسنات مردم بسیار متفاوت است، برخی گناهانشان کم است و برخی زیاد و همچین عده ای گناهانشان بخشودنی است و عده ای نابخشودنی و عده ای دیگر فاصله زیادی تا بخشش دارند، با همه اینها ریشه و سرمنشأ اعمال مردم نیز متفاوت است، که از جمله آن پیشوایان دینی هستند که نقش بسیار مهمی را در سرنوشت افراد ایفا می کنند. در نتیجه خداوند در قیامت مردم را بر حسب میزان و نوع گناهان و پیروی آنها از پیشوایانشان، به گروه های مختلف تقسیم می نماید. خداوند در قرآن می فرماید: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ...» [1]

در قول دیگر چنین آمده:در سوره مبارکه نبأ می‏خوانیم : « یوم ینفخ فی الصور فتانون افواجا و ...»

در روز قیامت مردم گروه گروه مبعوث و محشور می‏شوند. مکرر در مکرر پیشوایان دین گفته‏اند که فقط یک گروه از مردم به صورت انسان محشور می‏شوند.

گروههایی به صورت مورچگان، گروههایی به صورت بوزینگان، گروههایی به صورت عقربها، گروههایی به صورت مارها و گروههایی به صورت‏ پلنگها مبعوث می‏شوند. چرا؟ مگر ممکن است خدا انسانی را بی‏جهت به‏ صورت آنها درآورد؟ آن که در دنیا جز گزندگی کاری نداشته و تمام لذتش آزار رسانی است، به ‏صورت واقعی خودش که عقرب است، محشور می‏شود، و آن کس که در دنیا کاری جز میمون صفتی ندارد. [2]