شهید مطهری در این زمینه در کتاب آینده انقلاب اسلامی می فرمایند :

تأیید به معنای این که مهر تأیید به آن بزند و بگوید من آن را قبول دارم معنایش این است که اساسنامه و تزش را قبول دارم. مسلّم است که اسلام آن حزبی را قبول می کند که اساسنامه و مرامش منطبق با خودش باشد، غیر آن را تأیید نمی کند. نمی تواند روی فکری که بر ضد فکر و ایدئولوژی خودش است مهر تأیید بزند. پس بحث در پذیرفتن و طرد نکردنِ به زور است. هر حزبی، هر مرامی مادام که در فکر خودش صداقت دارد، از روی عقیده و ایمان حرفی را می زند یعنی حقیقت جوست (ولو از نظر اسلام منحرف شده اما حقیقت جوست) از نظر اسلام حقیقت جو عاقبتش به خیر است چون آیه «وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا » در واقع همین است. من واقعا معتقدم هر فرد یا گروهی، هر مرامی، هر فکر و هر مذهبی داشته باشند اگر آن فکر و آن مذهب را از روی صداقت بپذیرند و واقعا روی همان حس حقیقت جویی دنبال آن بروند عاقبتشان به خیر است، یا در همین دنیا خدا آنها را هدایت می کند و یا اگر احیانا در مسیر حقیقت جویی از دنیا بروند در آن دنیا خدای متعال نه تنها آنها را معذب نمی کند بسا هست که مقام خوبی هم داشته باشند. [1]