درمورد اینکه برخی از شخصیتهای برجسته علمی و عرفانی در پاره ای از صحنه های اجتماعی و سیاسی نقش ممتاز و وسیعی را بر عهده ندارند به نکات زیر توجه فرمائید :

1_ گستردگی فوق العاده علوم از یک طرف و عمیق شدن این شخصیت های عظیم در رشته های تخصصی خود، فرصت و امکان وارد شدن آنها در مباحث و موضوعات دیگر را سلب می نماید. بطور مثال نوشتن یک دوره کامل تفسیر قرآن با آنهمه محتوا و عظمت علمی که مورد استفاده دانشمندان اسلامی و همه علاقمندان به معارف قرآنی است توسط علامه طباطبائی و آثار ارزشمند دیگر ایشان ، و همچنین تدریس و تعلیم و تربیت شاگردان برجسته ای همچون شهید مطهری ها مستلزم کار تخصصی در یک رشته و مصرف نکردن وقت بطور متفرقه و پراکنده است.

2_ آنچه مهم است تائید اصل نظام و رهبری امام خمینی (ره) و مجموعه نهضت و انقلاب اسلامی است که مورد توجه این عزیزان بوده است. و هیچگاه از یک مفسّر بزرگ قرآن کریم و یک حکیم و فیلسوف الهی و یک عارف بالله نباید توقع داشت که در سطح یک شخصیت سیاسی فعّال و یا فارغ التحصیل در رشته علوم سیاسی وارد قضایا شده ، و در مورد هر حادثه ای که اتفاق می افتد تحلیل سیاسی و موضعگیری داشته باشد بلکه همان تأییدات کلّی که از رهبری نظام جمهوری اسلامی داشته اند بهترین افتخار و پشتوانه معنوی است. (همانطور که از یک شخصیت سیاسی نمی توان توقع داشت که در سایر علوم و فنون بطور گسترده وارد شود) لازم به ذکر است که نوید پیروزی انقلاب اسلامی و رهبری امام خمینی ( ره ) و توصیه به حمایت ازایشان ازپیش بینی ها و مطالب مهم شخصیت های عرفانی زمان ما بوده است.

3_ حفظ این شخصیت های ممتاز علمی و اخلاقی و عرفانی به عنوان پشتوانه های انقلاب اسلامی و نظام رهبری بر همه ما لازم است. و به هیچ وجه نباید آنها را از نظر سیاسی زیر سؤال برد و به این وسیله شخصیت و خدمات ارزشمند علمی آنها را به اسلام و جامعه اسلامی لکه دار کرد.