دوست عزیز ، بهتر بود عین عبارت شهید والامقام استاد مطهری (ره) را با آدرس دقیق می نوشتید تا مشخص شود که ایشان در چه مقوله ای این مطلب را بیان فرموده اند. آنچه مسلم می باشد این است که مصلحت گاهی واقعاً مصلحت است، و گاهی عده ای می خواهند با استفاده از این عنوان به اهداف خود برسند. آن مصلحتی که در جستجوی تأمین اهداف مادی و شخصی افراد است، قطعاً مصلحت حقیقی نیست. به عنوان مثال، مصلحت اندیشی عمر سعد (علیه العنه) در جنگ با امام حسین (ع) به نفع یزید، از آن دسته مصلحت های دروغینی است که شهید مطهری را به فریاد آورده است؛ امّا صلح امام حسن (ع) با معاویه و ترک نبرد علیه غاصبان حکومت علوی در آن شرایط حساس که چاره ای غیر از آن نبود، بی شک از جمله مواردی است که مصالح عالیه اسلام و مسلمین آن را اقتضا می کرد. مطلب دیگر آنکه، بیشتر عبارات شهید مطهری، مربوط به دوران قبل از انقلاب است و متأسفانه بعد از انقلاب، منافقان این عالم فرزانه و زمان شناس را از ما گرفتند. بنابراین بعضی از سخنان گهربار ایشان، ناظر به مسائل مربوط به زمان گذشته است. از جمله برخی اشخاص با امام خمینی (ره) مخالفت می کردند و اقدامات انقلابی ایشان را بر خلاف مصلحت اسلام و مسلمین می دانستند، که مرحوم استاد مطهری به این نوع مصلحت اندیشی نظر انتقادی داشتند. اما اکنون که جمهوری اسلامی در کشور ما حاکم شده و در رأس آن فقیهی آگاه قرار دارد، قطعاً مصالح اسلام و مسلمین به شدت مورد اعتنا و اهتمام رهبر معظم انقلاب است، و همچنانکه قطعنامه 598 توسط حضرت امام خمینی (ره) بنا بر مصلحت، پذیرفته و همچون جامی زهرآگین نوشیده شد؛ در برخی وقایع نیز که اظهارات قاطع رهبری در رفع مشکلات کم اثر بوده و یا موجب تفرقه و تنش بیشتر در سطح جامعه می شود، ایشان با بزرگواری و سعه صدر و به امید حل تدریجی مشکلات و فرا رسیدن زمانی مناسب جهت ابراز نظر نهایی، بیان صریح را به آینده موکول می سازند و با این تدبیر و تحمل، که سخت و طاقت شکن است، نقش تعیین کننده رهبری و جایگاه والای ولایت فقیه را به سامان می رسانند.