اشتباهی است که در جامعه ی ما رخ داده و آن این است که اغلب تصور می کنند که ظهور حضرت حجّت صرفاً ماهیت انفجاری دارد. این تصور بر اساس یک بدبینی خاص است، یعنی آنها هم در میان اخبار و روایات آن جنبه های بدبینی اش را نگاه کرده و این طور فکر کرده اند که وقتی بشریت به آخرین حد ظلمت می رسد که از اهل حق و حقیقت هیچ خبر و اثری نیست یکمرتبه منفجر می شود و منجر به ظهور حضرت حجّت می گردد. در حالی که این طور نیست، بلکه ایشان آخرین حلقه ی مبارزات انسان است و من شواهد این مطلب را از آیات قرآن و روایات [در کتاب قیام و انقلاب مهدی علیه السلام ] آورده ام. بنابراین ایشان نه به عنوان اینکه چون دیگر انسان کاری نمی کند، به عنوان یک مافوق انسان به جای او عمل می کنند، بلکه به عنوان کمک انسان این کار را می کنند. [1]