فرقه صوفیه یکی از فرقه هایی است که مدعی است با بینش عرفانی و ذوقی معارف دینی و اسلامی را می بیند و چنین وانمود می کند که می خواهد از ظاهر و پوسته سطحی معارف دینی عبور کند و به باطن آن برسد و بهترین راه رسیدن به آن را تصفیه باطن، زدودن و از بین بردن صفات زشت، خاموش کردن آتش هوی و هوس، آراستن صفات زیبا و پاکی و طهارت می دانند البته این نگرش عرفانی و پیدایش چنین فرقه ای اختصاص به شیعه ندارد بلکه در میان اهل سنت و بالاتر در ادیان دیگرش یهودیت و مسیحیت و... نیز وجود دارد اما نکته مهم این است که صوفیه در طول تاریخ خود به فرقه های متعددی تقسیم شده و مهمتر اینکه در طول تاریخ عده زیادی از مدعیان دروغین با شعار صوفی گری جمع زیادی را اغفال نموده اند و صوفی گری را وسیله برای از بین بردن  شریعت و دین بکار بردند در حالی که اهل تصوف حقیقی معتقدند که راهی برای رسیدن باطن دین جز عمل به ظاهر و پای بند بودن به ظواهر شریعت وجود ندارد و بقیه راهها وسوسه ها  و دامهای شیطانی است که جز ضلالت و گمراهی نتیجه ای ندارد. لذا شناخت عارف حقیقی به این آسانی ممکن نیست.

در این زمینه به کتاب شهید مطهری به نام "آشنایی با علوم اسلامی فلسفه و عرفان" و کتاب "شیعه در اسلام" علامه طباطبائی مراجعه فرمایید.