رساله حاضر تحقیقی است درباره دیدگاه های سه متفکر مسلمان معاصر یعنی مصباح، مطهری و سروش درباره دین و اخلاق، یعنی درباره نقش دین در تعیین اصول کلی اخلاقی، تعریف آن ها و تعیین مصادیق آن ها. مصباح با اتکا به واقع گرایی در اخلاق، ارزش های اخلاقی را دارای واقعیتی عینی و لذا متصف به صدق و کذب می داند. مطهری که نظریه اخلاقی خود را، نظریه پرستش می نامد، معتقد است که اخلاق از مقوله پرستش است، البته پرستش ناآگاهانه. سروش معتقد است عقل و قوای ادراکی بشر قادر به تعیین اصول کلی اخلاق هستند. اما با تقسیم ارزش ها به خادم و مخدوم حکم متفاوتی در حیطه تعریف و تعیین مصادیق آن ها می دهد. منبع : database.irandoc.ac.ir