اسلام به عنوان یك دین- و بلكه هر دینی، اختصاص به اسلام ندارد، به طور كلی یك دین- نباید كاری به روابط افراد با یكدیگر داشته باشد، خواه آن افراد پیرو آن دین باشند یا نباشند، چرا؟ برای اینكه به قول اینها دین امری است مربوط به وجدان افراد، امری است وجدانی، این امر وجدانی در روابط افراد نباید اثری داشته باشد.

آقای زید وجدانش 42این طور است كه در ضمیر و دلش می خواهد آدم متدیّنی باشد، او می تواند به حكم وجدان خود عمل كرده و متدیّن بوده باشد، به قول آنها هفته ای یك بار و هر وقت احساس می كند نیاز به عبادت دارد به كلیسا برود و عبادت و راز و نیاز كند، ولی در بیرون از كلیسا او با سایر مردم علی السویّه است، زیرا دین امری وجدانی است. فردی دینی دارد و فرد دیگری می خواهد دینی دیگر داشته باشد یا اصلاً دین نداشته باشد. پس لازمه ی دین داشتن این نیست كه اثری روی روابط فردی و اجتماعی بگذارد. حتی در مسئله ی زوجیت می گویند شوهر می تواند دینی داشته باشد و زن دین دیگری داشته باشد یا اصلاً دین نداشته باشد، و یا زن دین داشته باشد و مرد دینی نداشته باشد. این را مكتب «صلح كل» می نامند، یعنی با همه باید در حال صلح بود.

تا حد زیادی مسیحیها این فكر را تبلیغ می كنند ولی بدون اینكه عملاً پایبند به آن باشند، یعنی برای دیگران تبلیغ می كنند نه برای خود و این هم یك حسابی است.

آنهایی كه در تبلیغات خود خیلی زیرك هستند، مانند مسیحیها كه خیلی ورزیده شده اند، تبلیغ مستقیم خیلی كم می كنند یا اصلاً نمی كنند بلكه تبلیغات غیرمستقیم می كنند و اولین اثر این نوع تبلیغ این است كه اتباع و پیروان ادیان دیگر را در دین خودشان سست می كنند و عقیده شان را متزلزل می نمایند.