رجوع شود به بحار جلد لـ، باب یو، صفحه ی 39 و جلد حع، باب
یا، صفحه ی 77.
سفینة البحار ماده ی سئل:
عن الرضا علیه السلام قال: قال رجل للنبی صلی الله علیه و آله: علمنی عملاً لایحال
جلد پنجم . ج5، ص: 422
بینه و بین الجنة. قال: لاتغضب و لاتسأل الناس و ارض للناس
ما ترضی لنفسك.
و عنه عن جده علیهما السلام قال: اتخذ اللّه عزوجل ابراهیم علیه السلام خلیلاً لانه
لم یرد احداً و لم یسئل احداً غیراللّه عزوجل.
ایضاً الروایات الكثیرة فی ان من كان من الشیعة لایسأل بالكف
و لایؤتی فی دبره. (لـ، یو، ص 40)
ایضاً عن ثواب الاعمال، الصادقی: من سأل الناس و عنده قوت
ثلاثة ایام، لقی اللّه یوم یلقاه و لیس فی وجهه لحم.
ایضاً ضمن النبی لفخذ من الانصار علی اللّه الجنة علی ان
لایسئلوا احداً شیئاً.
ایضاً خبر الرجل الذی جاء الی النبی صلی الله علیه و آله فقال: ما طعمت
طعاماً منذ یومین. فقال: علیك بالسوق، الی ان قال: من استغنی
اغناه اللّه و من فتح علی نفسه باب مسألة فتح اللّه علیه سبعین
باباً من الفقر لایسد ادناها شی ء. (بحار، ج 6، باب 29، ص
325)
ایضاً قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله: للسائل حق و ان جاء علی الفرس.
ایضاً قال صلی الله علیه و آله: لاتقطعوا علی السائل مسألته و دعوه یشكو بثه
و یخبر بحاله.
باب ذم السؤال خصوصاً بالكل و من المخالفین: جلد ك، باب
یو، صفحه ی 39