در اینجا منطق سومی هست و آن منطق قرآن كریم است. قرآن كریم در این مسأله به ما فكری مغایر با آن دو فكر می دهد كه كاملا مخصوص قرآن است. نظر قرآن نه با اندیشه ی گزاف روشنفكرمآبان ما تطبیق دارد و نه با تنگ نظری خشك مقدّسان ما. نظر قرآن بر منطقی خاص استوار است كه پس از وقوف بر آن هر كسی اعتراف می كند كه سخن صحیح در این زمینه جز آن نیست و این مطلب ایمان مارا به این كتاب شگفت و عظیم زیاد می كند، می رساند كه معارف عالی آن، مستقلّ از افكار زمینی مردم است و سرچشمه ای آسمانی دارد.

اینك ما دلائل هر یك از دو گروه متخاصم (روشنفكر مآب و مقدّس مآب) را آورده بررسی می كنیم تا با نقّادی آنها، به منطق سوم یعنی منطق قرآن در این مسأله و فلسفه ی خاص آن تدریجا نزدیك گردیم.