ما با استفاده از همان مطالبی كه حكمای اسلام در این بحث آورده اند، با سبك و طرحی نو به پاسخگویی شبهه ی شرور پرداخته ایم. جوابی كه در این كتاب عرضه می كنیم شامل همان عناصری است كه در كتب فلسفه ی اسلامی- مخصوصاً كتابهای صدر المتألّهین- در پاسخ اشكال شرور ذكر گردیده است و هر دو پاسخ از لحاظ ماهیّت یكی است. تفاوت پاسخ ما و پاسخ آنان، در شیوه ی خاصّی است كه ما اتّخاذ كرده ایم و این از آن جهت است كه ما مسأله ی «شرور» را از نظر «عدل الهی» مورد مطالعه قرار داده ایم، در حالی كه معمول حكماء اسلام این بوده كه این مسأله را در بحث توحید و ردّ شبهه ی ثنویّه و یا در مسأله ی «عنایت و علم الهی» و اینكه نحوه ی تعلّق قضاء الهی به شرور چگونه است مطرح كنند، و چون از این دیدگاه مخصوص، آن را مورد مطالعه قرار داده اند پاسخ آنها بطور مستقیم متوجه ردّ شبهه «دوگانگی مبدأ» و یا نحوه ی تعلّق قضاء الهی به شرور است، فقط بطور غیر مستقیم می توان از آن در بحث «عدل الهی» نیز استفاده كرد.