اگر مقصود از تغییر و تبدیل سرنوشت و غیر حتمی بودن آن از جنبه ی الهی این باشد كه علم و اراده ی الهی چیزی را ایجاب كند و آنگاه عاملی مستقل كه آن عامل از قضا و قدر سرچشمه نگرفته است، در مقابل آن پیدا شود و آن را بر خلاف آنچه مشیّت و اراده و علم حقّ اقتضا كرده ایجاد كند و یا آنكه آن عامل مستقلّ خارجی، علم و مشیّت حقّ را عوض كند، البتّه چنین چیزی محال است؛ و همچنین از جنبه ی علّیت عمومی، اگر مقصود این باشد كه علّیت عمومی چیزی را ایجاب كند و عاملی در مقابل علّیت عمومی پیدا شود و آن را بی اثر كند، البتّه محال است، زیرا تمام عوامل هستی از علم و اراده ی حقّ سرچشمه می گیرد و هر عاملی كه در جهان خودنمایی می كند، تجلّی علم و اراده ی حقّ و مظهر خواست خداوند و آلت اجرای قضا و قدر اوست، و نیز هر عاملی را كه در نظر بگیریم، محكوم قانون علّیت و مظهری از مظاهر آن است، عاملی كه خود تجلّی اراده ی حقّ و مظهر خواست او و آلت اجرای قضا و قدر او نباشد یا از حوزه ی قانون علّیت خارج بوده باشد و در مقابل آن عرض اندام كند، تصوّر ندارد.

پس تغییر و تبدیل سرنوشت به معنی قیام عاملی در نقطه ی مقابل قضا و قدر یا در جهت مخالف قانون علّیت، محال و ممتنع است.