از جمله ویژگیهای این موجودات وابستگی است. به هر موجودی كه می نگریم آن را «وابسته» و «مشروط» می یابیم، یعنی وجودش وابسته و مشروط به وجود یك یا چند چیز دیگر است بطوری كه اگر آن موجودات دیگر نباشند این موجود هم نخواهد بود. هرگاه در متن واقعیّت این موجودات دقّت كنیم آنها را توأم با «اگر» و یا «اگرها» ی زیادی می بینیم. در میان محسوسات، موجودی نمی یابیم كه بلا شرط و به طور مطلق (رها از قید وجودات دیگر كه بود و نبود سایر موجودات برایش یكسان باشد) بتواند موجود باشد. همه وجودهایی «مشروط» می باشند، یعنی هر كدام بر تقدیر وجود یك شی ء دیگر موجود می باشند و آن دیگری نیز به نوبه ی خود بر تقدیر وجود یك موجود دیگر و همین طور. . .